ข้อดี-ข้อเสียของการใช้เครื่องเทศในเชิงอุตสาหกรรมอาหาร

การใช้เครื่องเทศในเชิงอุตสาหกรรมอาหารมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มรสชาติและกลิ่นหอมให้กับผลิตภัณฑ์อาหารหลายประเภท  ทั้งในด้านการปรุงรส แต่งกลิ่น เสริมสร้างความเป็นเอกลักษณ์ของอาหารชนิดนั้นๆ 
แต่ทั้งนี้การใช้เครื่องเทศในเชิงอุตสาหกรรมอาหารสามารถก่อให้เกิดปัญหาหลายประการสำหรับผู้ประกอบการได้ โดยเฉพาะในด้านของต้นทุนการผลิต, การควบคุมคุณภาพ, และความต้องการของตลาดที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ต่อไปนี้คือปัญหาที่ผู้ประกอบการอาจะต้องพบเจอและรับมือ

1. ความผันผวนของวัตถุดิบ

• คุณภาพไม่สม่ำเสมอ เครื่องเทศจากแหล่งผลิตต่างกันอาจมีคุณภาพ สี กลิ่น และรสชาติที่แตกต่างกัน เนื่องจากปัจจัยด้านดินฟ้าอากาศ วิธีการปลูก และการเก็บเกี่ยว
• ผลผลิตตามฤดูกาล เครื่องเทศบางชนิดมีผลผลิตเฉพาะฤดูกาล ทำให้เกิดปัญหาวัตถุดิบขาดแคลนหรือราคาสูงในช่วงนอกฤดูกาล

2. การปนเปื้อน

• สิ่งเจือปนทางกายภาพ อาจมีการปนเปื้อนของฝุ่น ดิน หรือตะกอนในเครื่องเทศดิบ
• สารเคมีตกค้าง เช่น สารกำจัดศัตรูพืชหรือปุ๋ยเคมีที่ใช้ในกระบวนการปลูก
• จุลินทรีย์และเชื้อรา การเก็บรักษาเครื่องเทศไม่เหมาะสมอาจทำให้เกิดเชื้อราหรือสารพิษอะฟลาทอกซิน (Aflatoxin)

3. ความยากในการควบคุมมาตรฐาน

• มาตรฐานระดับอุตสาหกรรม ต้องมีการตรวจสอบอย่างละเอียด เช่น ปริมาณน้ำมันหอมระเหย สารออกฤทธิ์ หรือระดับความชื้น เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่สม่ำเสมอ
• มาตรฐานความปลอดภัยอาหาร ผู้ผลิตต้องปฏิบัติตามมาตรฐาน เช่น HACCP, GMP, หรือ ISO 22000 ซึ่งเพิ่มความซับซ้อนและต้นทุนในการผลิต

4. ต้นทุนการผลิต

• ต้นทุนการสกัดสารสำคัญ การสกัดสารจากเครื่องเทศ เช่น น้ำมันหอมระเหยหรือสารต้านอนุมูลอิสระ มีต้นทุนสูง
• ค่าขนส่งและการจัดเก็บ เครื่องเทศบางชนิดต้องการการเก็บรักษาในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม เช่น ห้องเย็น หรือบรรจุภัณฑ์เฉพาะ

5. ปัญหาด้านรสชาติและกลิ่น

• ความไม่เข้ากันของรสชาติ การใช้เครื่องเทศในอาหารแปรรูปบางชนิดอาจทำให้รสชาติหรือกลิ่นผิดเพี้ยนหากไม่ได้ปรับสูตรอย่างเหมาะสม
• การเสื่อมคุณภาพของกลิ่นและรส เครื่องเทศอาจสูญเสียกลิ่นและรสชาติเมื่อเก็บไว้นานหรือสัมผัสกับแสง ความชื้น และอุณหภูมิ

6. การจัดการด้านสิ่งแวดล้อม

• ขยะจากกระบวนการผลิต เศษเหลือจากการสกัดสารสำคัญ เช่น เปลือกหรือกาก อาจกลายเป็นปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมหากไม่มีการจัดการที่เหมาะสม
• ผลกระทบจากการปลูกเชิงเดี่ยว การปลูกเครื่องเทศบางชนิดในพื้นที่ขนาดใหญ่เพื่อรองรับอุตสาหกรรม อาจส่งผลต่อความหลากหลายทางชีวภาพ

7. ความยากในการพัฒนาเทคโนโลยี

• การวิจัยและพัฒนา การพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อปรับปรุงคุณภาพและเพิ่มมูลค่าเครื่องเทศยังคงต้องใช้เวลาและเงินลงทุนสูง

สิ่งสำคัญการจัดการกับปัญหาที่ผู้ประกอบการต้องพิจารณา

• การใช้เครื่องเทศที่มีการผสม
  • การใช้เครื่องเทศที่ผสมเครื่องเทศหลายชนิดเข้าด้วยกันจากผู้ผลิตที่มีการรับรองมาตรฐาน เพื่อควบคุมต้นทุน ควบคุมคุณภาพและความสม่ำเสมอของวัตถุดิบและรสชาติ
• การเลือกแหล่งที่มาของเครื่องเทศอย่างมีคุณภาพ:
  • ควรเลือกผู้จัดจำหน่ายเครื่องเทศที่มีการรับรองมาตรฐานคุณภาพ เช่น มาตรฐาน GMP GHP HACCP เป็นต้น 
• การสร้างระบบการจัดการความปลอดภัยของอาหาร (HACCP) หรืออื่นๆ
• ควบคุมการเก็บรักษาและการขนส่ง : ใช้เทคโนโลยีการบรรจุหีบห่อที่ช่วยรักษาคุณภาพของเครื่องเทศ เช่น การบรรจุในภาชนะที่ป้องกันแสง, ความชื้น, และอากาศ 
• การนำเสนอผลิตภัณฑ์ที่ตรงกับความต้องการของตลาด:
• การควบคุมคุณภาพภายในและการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอ
• การฝึกอบรมและการให้ความรู้กับพนักงาน:

การนำแนวทางเหล่านี้ไปใช้สามารถช่วยลดปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้เครื่องเทศในอุตสาหกรรมอาหาร และช่วยให้ธุรกิจสามารถปรับตัวตามการเปลี่ยนแปลงในตลาดและพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่ตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคได้อย่างยั่งยืน.

บริษัท ร่วมพัฒน์ จำกัดได้มุ่งเน้นการผลิตเครื่องเทศ เครื่องปรุงรส Seasoningที่ใช้ในอุตหากรรมอาหารที่มีมาตรฐาน ควบคุมคุณภาพและความสม่ำเสมอด้วยระบบ GHP และ HACCP คิดค้นและพัฒนาสูตรเพื่อตอบสนองความต้องการของลูกค้า ไม่ว่าอยู่ในกลุ่มของสินค้าใด ทั้งกลุ่มแปรรูปเนื้อสัตว์ เช่น ไส้กรอก แฮม เบค่อน Salami หรือ Cold cut รวมไปถึงสินค้าจำพวกขนมขบเคี้ยว หรืออื่นๆที่ลูกค้าต้องการ เรามีความชำนาญที่พร้อมให้บริการ พัฒนาสินค้าและให้คำปรึกษาคุณอย่างเต็มที่ เพื่อช่วยเหลือลูกค้าของเราในการก้าวไปพร้อมกันสู่ “NEXT STEP TO PREMIUM QUALITY”

---